Cultuur

Hallo allemaal! Hoe is het met jullie? 

Jaja, het duurde even maar dan is hier eindelijk een blog :) 

Bruiloft

Veel mensen vragen hoe een bruiloft in Afrika gaat. We hebben de wasvrouwen van het ziekenhuis eens uitgevraagd. Zij vonden het absoluut niet kunnen als een meisje ging trouwen zonder bruidsschat. Tenslotte was de vrouw toch degene die veel pijn moest lijden met het kinderen baren en de kinderen zouden meer van haar man zijn dan van haar. Dan mocht je toch zeker wel een vergoeding vragen of niet? Over eventuele chantage van de man zijn kant ‘doe dit want ik heb voor je betaald’ spraken ze niet. Van andere mensen hennen we gehoord dat dit zeker wel voorkomt, helaas. Verder is het hier de gewoonte dat aan het einde van de bruiloft de tantes van de bruid en de ooms van de bruidegom nog even mee naar huis gaan met het pasgetrouwde stel. De tantes leggen daar de bruid de huwelijksregels uit en de ooms doen dit bij de bruidegom. Een man krijgt bijvoorbeeld te horen dat hij geen ongetrouwde vrouwelijke vriendinnen mag hebben en een vrouw dat ze ervoor dient te zorgen dat haar man zonder vlekken in de kleren in de kerk verschijnt etc.

Uiterlijk

Het grappige is dat wij als Nederlanders niet met gaten in onze kleding rondlopen maar in Afrika is het veel erger om vlekken in je kleding te hebben dan gaten. Uniformen behoren ook altijd met een scherpe vouw erin gladgestreken te zijn, het is hier heel raar als je dat niet hebt.

In de kerk is er een heel scala aan hoofddeksels bij de vrouwen. Dit varieert van een grote gele hoed tot een normale sjaal tot een panty op het hoofd. Altijd weer zeer interessant om te bekijken J

Wat ook interessant is, is dat de vrouwelijke staff na een paar vrije dagen bijna altijd met een ander kapsel terugkomen dan waarmee ze vertrokken.

De huidskleur is hier, net als bij ons, nogal een item. Afrikanen willen graag zo licht mogelijk blijven. Zij hebben dan ook heel hard gelachen toen ze hoorden dat Nederlanders in de zon gaan zitten om bruiner te worden. Mensen die voor hun plezier in de zon gaan zitten zal je hier echt niet snel tegenkomen.

Hospital

In Mbuma wordt vaak creatief omgegaan met problemen. Pas hadden we het probleem dat er niets was om een zak bloed op lichaamstemperatuur te houden. De oplossing was dat een familielid zonder te slapen een volle dag en nacht met het bloed op haar lichaam gebonden op een trapje naast de patiënt heeft gezeten. Familie kan ver gaan om elkaar te helpen en in feite redde deze vrouw daarmee het leven van haar familielid. Wat we erg touching vonden was de vraag die de vrouw stelde: ‘Zou hij, nu ik hem help, ook mij af en toe willen helpen met al het werk thuis?’.

Reizen per auto

Een paar weken terug gingen we op zaterdag en zondag naar een Communion van de FP Church in Nkayi. Aangezien er wel zo’n 25 á 30 Mbuma mensen meewilden, gingen we met de vrachtwagen. Daar zaten we dan, met alle mensen achter op de laadbak 1,5 uur lang off road in de wind. En gezellig dat het was! Iedereen deelt alles met iedereen. Als het koud wordt deelt iedereen zijn kleden met elkaar, als je trek worden de etenswaren gedeeld en soms waren we ook gezamenlijk de psalmen aan het zingen. Heerlijk!

De tweede keer dat we ergens achterin zaten (in een dichte laadbak in een auto) begonnen we met 5 personen. Aan het einde van de rit waren er heel wat bijgekomen en zat de auto voller dan vol. De politie is hier streng op gordels om bij mensen die voor in de auto zitten maar alles wat daarachter zit mag zelf weten hoe ze zitten en of ze gordels hebben. We zijn tegenwoordig wel heel blij met onze sjawls die we hebben gekocht. We hebben het overgenomen van de Afrikaanse vrouwen. Lange, grote kleurige doeken die je omknoopt als je het koud hebt, als je op een niet al te schone plek gaat zitten of als hoofddoek gebruikt en nog veel meer andere functie heeft. Super handig

Bezoekjes

We hebben King George bezocht. Dit is een gehandicapteninstelling dat kwalitatief op een hoog peil staat. We hebben schitterende voorbeelden gezien hoe dove of in andere vorm gehandicapte kinderen in hun ontwikkeling geholpen worden. Het grappige is dat Afrikanen vrijdagmiddag al als weekend zien. Als het even kan doen ze dan niets meer. In King George klinkt er bijvoorbeeld ook op vrijdagmiddag vaak relaxte muziek uit de luidsprekers om het personeel vast in de weekendstemming te brengen.

Presenteren is iets wat Afrikanen ook goed kunnen. Het wordt iedereen al vroeg bijgebracht om vrij en relaxed voor een groep te staan. Aan die vaardigheid wordt hier veel meer aandacht besteedt dan in Nederland.

Een tijdje terug gingen we in Bulawayo met een stel eten in een Frans restaurant. We zagen geen parkeerplaats maar de mensen haalden toen ze ons zagen spontaan een bordje weg waarop ‘reserved’ stond van een parkeerplaats. Bij binnenkomst hetzelfde verhaal, we werden naar een tafel gebracht en ook daar haalde men snel een bordje ‘reserved’ weg. De bediening stelde bij het opnemen van de bestelling wel heel veel vragen achter elkaar en als je niet uitkeek dan wilde men (uit onhandige behulpzaamheid) het bord al bij je vandaan pakken terwijl je nog niet klaar was. Onze conclusie was dan ook wel dat hier waarschijnlijk niet heel vaak mensen kwamen.

Wisten jullie trouwens dat Goudse kaas die ze hier in de stad verkopen uit Zuid-Afrika komt? Dachten wij even lekker kaas te gaan eten, maar nee helaas!